بهترین درمان عفونت گوش بسته به نوع عفونت گوش شما (عفونت گوش داخلی، میانی یا بیرونی) متفاوت است. درمان بستگی به نوع عفونت دارد، اما می تواند شامل استفاده از آنتی بیوتیک، داروهای ضد ویروسی و مسکن و جراحی باشد. عفونت گوش نیز می تواند علل مختلفی داشته باشد و می تواند توسط باکتری ها یا ویروس ها ایجاد شود. بنابراین، بهترین راه برای از بین بردن سریع عفونت گوش چیست؟ آیا نیاز به مراجعه به پزشک دارید یا می توانید عفونت گوش را در خانه درمان کنید؟

عفونت گوش به خصوص در کودکان بسیار شایع است و اغلب باعث ناراحتی و درد می شود. شایع‌ترین نوع آن هم، عفونت گوش میانی یا اوتیت میانی نامیده می شود و تقریباً نیمی از کودکان قبل از سه سالگی خود این نوع عفونت را تجربه می کنند. اوتیت خارجی یا عفونت گوش خارجی که اغلب گوش شناگر نامیده می شود، یک نوع عفونت کمتر شایع محسوب می شود.

درمان همه عفونت های گوش، چه عفونت گوش میانی و چه خارجی، نیاز به آنتی بیوتیک ندارند. بسته به علت عفونت شما، پزشک یا متخصص ممکن است داروهای خانگی را توصیه کند که می تواند به تسکین علائم شما کمک کند. تا انتهای این مطلب با کلینیک شنوایی سمعک همراه باشید تا علاوه بر آشنایی با درمان های خانگی مختلف عفونت، درباره این موضوع هم مطالبی را بیان کنیم که آیا برای درمان عفونت گوش نیاز به آنتی بیوتیک دارید یا خیر، و اینکه چه زمانی باید به پزشک یا متخصص مراجعه نمایید.

انواع عفونت گوش کدامند؟

انواع عفونت گوش
انواع مختلفی از عفونت گوش (به انگلیسی: ear infection) وجود دارد. گوش به سه ساختار گوش خارجی، میانی و داخلی تقسیم بندی شده است. گوش خارجی شامل ساختار بیرونی، مجرای شنوایی و غشای تمپان (پرده گوش) است. گوش داخلی فضایی پر از هوا است که شامل سه استخوان کوچک است که مسئول انتقال ارتعاشات از پرده گوش به گوش داخلی هستند. گوش داخلی در داخل استخوان تمپورال قرار دارد و حاوی غشاها و محلولی است که وظیفه انتقال صدا را بر عهده دارد.

سه نوع عفونت گوش وجود دارد:

  • اوتیت مدیا حاد (Acute otitis media): عفونت گوش میانی (اوتیت میانی حاد) که یک عفونت در گوش میانی است.
  • اوتیت میانی همراه با افیوژن (Otitis media with effusion): بیماری دیگری که گوش میانی را تحت تاثیر قرار می دهد، اوتیت میانی همراه با افیوژن نام دارد. این وضعیت زمانی رخ می دهد که مایع در گوش میانی تجمع می یابد و باعث عفونت می شود. در ضمن علت و عوارض عفونت گوش میانی متعدد هستند. اوتیت میانی همراه با افیوژن باعث تب، گوش درد، یا تجمع چرک در گوش میانی نمی شود.
  • گوش شناگر (Swimmer’s ear): گوش شناگر یک عفونت در مجرای گوش خارجی است. بهتر است بدانید که گوش شناگر با عفونت گوش میانی متفاوت است.

چه چیزی باعث عفونت گوش می شود؟

باکتری ها یا ویروس ها باعث عفونت گوش می شوند. شایع ترین باکتری برای عفونت گوش شامل استرپتوکوک پنومونیه و هموفیلوس آنفولانزا است. ویروس هایی که باعث سرماخوردگی می شوند می توانند باعث عفونت گوش شوند. علائم عبارتند از:

  • گوش درد (Ear pain)
  • تب (Fever)
  • تحریک پذیری یا بی قراری (Irritability or fussiness)
  • مشکل خواب (Trouble sleeping)
  • مالیدن یا کشیدن گوش (Rubbing or tugging at the ear)

درمان های خانگی عفونت گوش | آشنایی با 8 شیوه مؤثر درمان عفونت و درد گوش با روش های خانگی

اکثر عفونت های گوش بدون مراقبت های پزشکی یا داروهای خاص برطرف می شوند. بنابراین اگر شما یا فرزندتان دچار عفونت گوش می شوید، اولین قدم معمولاً درمان علائم عفونت گوش در خانه است.

مسکن بدون نسخه (OTC) درد و تب (Over-the-counter (OTC) pain and fever reliever)

برای عفونت های خفیف گوش، پزشک ممکن است مسکن های OTC را برای کمک به تسکین علائم شما توصیه کند. استامینوفن (Tylenol) یا ایبوپروفن (Advil) اغلب برای کاهش درد و تب که ممکن است با عفونت گوش همراه باشد کافی است. البته، همه داروها برای همه سنین ایمن نیستند! به خاطر داشته باشید که همه مسکن‌های OTC برای کودکان مناسب نیستند و دوز آن بر اساس وزن کودکان متفاوت است، بنابراین مطمئن شوید که مقدار مناسبی را برای سن کودکتان می دهید و در این زمینه بهتر است حتماً با پزشک اطفال کودک خود صحبت و مشورت نمایید.

کودکان بالای 3 ماه می توانند استامینوفن مصرف کنند، اما اگر کودک شما تب دارد، بهتر است برای راهنمایی در مورد دوز مناسب با یک متخصص تماس بگیرید. اگر کوچولوی شما کمتر از 3 ماه دارد و دمای برنش 100.4 درجه فارنهایت یا بالاتر است، فوراً او را به پزشک یا اورژانس ببرید.

کمپرس گرم یا سرد برای درمان عفونت گوش (Cold or Warm Compresses for an ear infection)

کمپرس گرم یا سرد می تواند به کاهش درد و تسکین درد مرتبط با عفونت گوش کمک کند. کافی است یک حوله را در آب گرم یا آب یخ خیس کنید، آب اضافی آن را بگیرید و سپس آن را به مدت 20 دقیقه روی گوش عفونی نگه دارید. اگر کمپرس به کاهش درد کمک می کند، کمپرس را در طول روز دوباره انجام دهید. با پزشک خود مشورت کنید تا بدانید که بهتر است از کدام یک از کمپرس گرم یا سرد استفاده کنید و مطمئن شوید که از بسته های خیلی گرم یا خیلی سرد استفاده نکنید تا از سوختگی یا آسیب یخ زدگی جلوگیری کنید.

استراحت و وضعیت خواب (Rest & Sleep Position)

خواب و استراحت سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و به بدن شما کمک می کند تا با عفونت ها و سایر بیماری ها مقابله کند. اما بهتر است روی گوش عفونی خود نخوابید! به عنوان مثال، اگر عفونت گوش شما در گوش چپ است، سعی کنید روی گوش راست بخوابید. هدف این است که تا حد امکان فشار کمتری به گوش عفونی در هنگام خواب وارد شود.

اگر یک فرد بزرگسال مبتلا به عفونت گوش میانی هستید، بالا بردن گوش آسیب دیده تخلیه عفونت را آسان تر می کند. بنابراین، به پهلوی دیگر بخوابید یا اگر به پشت می خوابید، چند بالش اضافی زیر سر خود بگذارید. پس اگر عفونت گوش فعال دارید، سعی کنید روی دو یا چند بالش بخوابید تا گوش عفونی شما بالاتر از بقیه بدن باشد. اگر عفونت گوش خارجی دارید، پتو و مو را از گوش خود دور نگه دارید. جریان هوا در گوش شما می تواند به خشک ماندن آن کمک کند و به آن اجازه می دهد سریع تر بهبود یابد.

تمرینات گردن (Neck Exercises)

برخی از تمرینات گردن را می توان برای کاهش فشار روی کانال گوش استفاده کرد، که می تواند به کاهش درد گوش در طول درمان عفونت گوش کمک کند. از پزشک یا متخصص گوش و حلق و بینی بپرسید که کدام ورزش ممکن است به تسکین گوش درد کمک کند.

غرغره آب نمک (Saltwater gargle)

آب نمک به عنوان یک راه موثر برای کاهش التهاب شناخته شده است و می تواند به عفونت گوش نیز کمک کند. فقط آب نمک را مستقیماً در گوش خود نریزید. در عوض، یک قاشق چایخوری نمک را به یک فنجان آب گرم اضافه کنید و آن را برای چند دقیقه غرغره کنید. اگر عفونت گوش شما مربوط به تورم گلو باشد، این می تواند به کاهش علائم شما کمک کند.

روغن زیتون، سیر یا زنجبیل  (Olive Oil، Garlic، Ginger)

متأسفانه استفاده از روغن زیتون برای درمان عفونت گوش یک درمان عامیانه است. هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ریختن روغن زیتون در گوش می تواند علائم عفونت گوش را درمان یا تسکین دهد. توصیه می کنیم از ریختن هر گونه غذا، روغن یا سرکه در گوش خودداری کنید.

به طور مشابه، شواهد بسیار کمی وجود دارد که سیر می تواند یک درمان خانگی موثر برای عفونت گوش باشد. اگرچه سیر خاصیت ضد باکتریایی دارد، اما معمولاً نباید محصولات غذایی را در گوش قرار دهید. در این مورد، مطالعات کافی برای نشان دادن بی خطر بودن قرار دادن سیر یا روغن سیر در گوش وجود ندارد و باید از آن اجتناب شود.

زنجبیل به دلیل خواص ضدالتهابی که دارد، اغلب به عنوان یک درمان خانگی برای عفونت گوش توصیه می شود. با این حال، درست مانند استفاده از سیر و روغن زیتون، شواهد کمی وجود دارد که نشان دهد زنجبیل می تواند به طور موثر عفونت گوش را درمان کند.

قطره گوش خشک کننده چرک (Drying eardrops for an ear infection)

اگر شما یا فرزندتان دچار عفونت گوش خارجی هستید که معمولاً به عنوان گوش شناگر شناخته می‌شود، استفاده از قطره‌های خشک کننده چرک گوش ممکن است مفید باشد. می توانید قطره گوش OTC برای گوش شناگر را از داروخانه ها و قروشگاه های آنلاین خریداری کنید.

استفاده از قطره گوش خشک کننده مایع برای افرادی که لوله های گوش (ear tubes) دارند مناسب نیست. همچنین اگر ترشحات از گوش شما می آید یا پرده گوش شما پاره شده است، نباید از آنها استفاده کنید. بنابراین، قبل از استفاده از قطره گوش برای عفونت گوش خود یا فرزندتان، ایده خوبی است که با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید استفاده از آنها بی خطر است.

آب اکسیژنه (Hydrogen peroxide)

مقادیر کمی پراکسید هیدروژن در قطره های گوش OTC وجود دارد که برای نرم کردن جرم گوش استفاده می شود تا تمیز کردن آنها راحت باشد. برای استفاده از این دارو، نصف قطره چکان پر از پراکسید هیدروژن 3 درصد را در گوش خود بچکانید تا به حذف مومی که می تواند آب و باکتری را در گوش شما حبس کند، کمک می کند. برای امتحان آن، چند قطره پراکسید هیدروژن را در گوش آسیب دیده خود بریزید، بگذارید چند دقیقه بماند.

سپس هنگامی که محلول شروع به حباب زدن کرد، سر خود را کج کنید و به آرامی گوش خود را تکان دهید تا مایع از گوش خارج شود. توصیه می کنیم قبل از استفاده از پراکسید هیدروژن یا قطره های گوش حاوی پراکسید هیدروژن، با پزشک یا گوش و حلق و بینی خود صحبت کنید.

آیا قرار دادن پراکسید هیدروژن در گوش بی خطر است؟

بله، هرچند که پراکسید هیدروژن می تواند یک اقدام پیشگیرانه ایمن برای درمان عفونت گوش شناگر باشد، اما مهم است که از پراکسید هیدروژن بیش از حد استفاده نکنید! زیرا می تواند باعث تحریک، درد و التهاب شود. این احتمال وجود دارد که قرار دادن پراکسید هیدروژن در گوش شما به درمان عفونت گوش کمک کند؛ با این حال، قرار دادن پراکسید هیدروژن در گوش در صورت استفاده بیش از حد می تواند خطرناک باشد و اگر عفونت فعال گوش داشته باشید، می تواند به گوش شما آسیب بیشتری برساند.

چه زمانی باید در مورد عفونت گوش با پزشک صحبت کنم؟

مراجعه به پزشک برای درمان عفونت گوش

اگر علائم عفونت گوش در عرض چند روز بهبود نیافت، یک قرار ملاقات با پزشک عمومی یا تخصصی بگذارید. علائم دیگری که نشان می دهد زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است عبارتند از:

  • گوش درد که بیش از دو روز طول بکشد
  • تخلیه مایع از گوش
  • تغییر یا از دست دادن شنوایی
  • تب بیش از 102 درجه فارنهایت
  • عفونت های مکرر گوش

آیا برای درمان عفونت گوش باید از آنتی بیوتیک استفاده کنم؟

آنتی بیوتیک ها دارویی هستند که توسط پزشک شما تجویز می شود. اگر با عفونت گوش ناشی از باکتری سروکار دارید، احتمالاً به آنتی بیوتیک نیاز خواهید داشت. آنها بهترین راه برای خلاص شدن سریع از عفونت باکتریایی و جلوگیری از گسترش آن به سایر قسمت های بدن هستند.

نکته مهم این است که آنتی بیوتیک ها علیه ویروس ها کار نمی کنند. اگر از آنتی بیوتیک برای عفونت ویروسی گوش استفاده کنید، در واقع می تواند عفونت را بدتر کند. استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک ها می تواند منجر به وضعیتی به نام مقاومت آنتی بیوتیکی شود، به این معنی که دارو در مبارزه با باکتری ها کمتر موثر می شود.

به همین دلیل است که پزشکان در استفاده عاقلانه از آنتی بیوتیک ها احتیاط می کنند و ممکن است بلافاصله آنها را برای عفونت گوش تجویز نکنند.

پزشک با توجه به چه عواملی ممکن است برای درمان عفونت گوش آنتی بیوتیک تجویز کند؟

در حالی که هر گوش دردی شرایط خاصی دارد و برای هر فردی خاص است، عوامل متعددی وجود دارد که پزشکان ممکن است برای درمان عفونت گوش، آنتی بیوتیک ها را تجویز کنند:

  • بر اساس چیزی که می بینند (What they see)

اگر عفونت در گوش خارجی باشد، ممکن است مشخص باشد که توسط باکتری ایجاد شده است. در این حالت پزشک ممکن است قطره گوش آنتی بیوتیکی را برای کمک به پاکسازی عفونت گوش توصیه کند. اگر پزشک شما به علت اینکه عفونت در داخل گوش شماست، نتواند عفونت گوش را ببیند، احتمالاً بلافاصله آنتی بیوتیک تجویز نخواهد کرد.

  • چه مدت گذشته است (How long it’s been)

عفونت های ویروسی گوش معمولاً در عرض 1-2 هفته خود به خود از بین می روند. اگر عفونت گوش برای کمتر از یک هفته وجود داشته باشد، ممکن است پزشک شما توصیه کند منتظر بمانید تا ببیند که آیا عفونت گوش خود به خود از بین می رود یا نه، چون نشانه ویروسی بودن آن است. اگر بیش از یک هفته گذشته باشد، ممکن است پزشک شروع آنتی بیوتیک را توصیه کند.

  • سن کودک شما (Your child’s age)

ممکن است پزشک برای کودکان زیر 2 سال آنتی بیوتیک تجویز کند، به خصوص اگر آنها عفونت در هر دو گوش داشته باشند، درد متوسط تا شدید داشته باشند یا تب داشته باشند.

  • علائم (Symptoms)

اگر شما یا فرزندتان علائم خاصی مانند تب بسیار بالا یا کم آبی شدید دارید، ممکن است پزشک شروع زودتر آنتی بیوتیک را توصیه کند.

  • شرایط پزشکی (Medical conditions)

اگر شرایط پزشکی خاصی مانند شکاف کام یا عفونت های مکرر وجود دارد که می تواند منجر به مشکلات عفونت گوش شود، ممکن است پزشک شما شروع فوری آنتی بیوتیک را توصیه کند. در بیشتر موارد، زمانی که فردی که کاشت حلزون کرده و گوش او عفونت می کند، آنتی بیوتیک نیز توصیه می شود.

 

اگر عفونت گوش درمان نشود، چه اتفاقی می افتد؟

تجمع مایع در گوش می تواند یکی از عوامل ایجاد عفونت گوش باشد، حتی اگر عفونتی وجود نداشته باشد! چون ممکن است منجر به پارگی پرده گوش و کاهش شنوایی شود. بنابراین، در صورت باقی ماندن علائم پس از اتمام دوره مصرف آنتی بیوتیک، مهم است که به پزشک مراجعه کنید. آنها احتمالاً می خواهند به گوش شما نگاهی بیندازند و در مورد علائم شما اطلاعات بیشتری کسب کنند.

بسته به علائم شما، پزشک ممکن است به شما توصیه کند که به پزشک گوش، حلق و بینی (ENT) مراجعه کنید. پزشک گوش و حلق و بینی ممکن است جراحی را برای قرار دادن لوله های فلزی یا پلاستیکی کوچک در کانال گوش توصیه کند تا تخلیه مایعات راحت تر انجام شود.

در صورت داشتن عفونت مکرر گوش، پزشک شما ممکن است عمل vt گوش یا عمل لوله تهویه گوش یا تمپانوستومی را برای شما یا کودکتان توصیه کند. لوله تهویه گوش برای از بین بردن عفونت مزمن گوش میانی که با درمان دارویی برطرف نشده است یا برای جلوگیری از عفونت های حاد مکرر یا علائمِ اختلال عملکرد لوله استاش توصیه می شود.

اگر شما یا فرزندتان دوره آنتی بیوتیکی خود را تمام کرده اید، اما به نظر می رسد که عفونت گوش برطرف نشده است، با پزشک خود قرار ملاقات بگذارید. آنها کمک خواهند کرد تا بفهمند چه اتفاقی می افتد و چه کاری باید انجام شود. این احتمال وجود دارد که پزشک شما نوع دیگری از آنتی بیوتیک را تجویز کند تا ببیند آیا بهتر عمل می کند یا خیر.

همچنین این امکان وجود دارد که عفونت از بین رفته باشد اما علائم آن برطرف نشده باشد. اگر هنوز مایعی در گوش گیر کرده باشد و باعث احساس گرفتگی، درد یا کاهش شنوایی شود این امر می تواند اتفاق بیفتد. بیشتر اوقات مایع گوش در عرض چند هفته تخلیه می شود، اما گاهی اوقات شده که بیشتر از این مدت زمان هم می ماند.

چگونه از عفونت گوش جلوگیری کنیم؟

جلوگیری از عفونت گوش

عفونت گوش معمولاً پس از بیماری دیگری که توسط ویروس ها یا باکتری ها ایجاد می شود، به وجود می آید. هر کاری که برای جلوگیری از بیماری یا تقویت سیستم ایمنی خود انجام دهید، می تواند به کاهش احتمال عفونت گوش کمک کند.

همیشه نمی توان از عفونت گوش، به ویژه عفونت های ناشی از عفونت های باکتریایی یا ویروسی پیشگیری کرد. با این حال، کارهایی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از ابتلا به عفونت گوش خود یا فرزندتان انجام دهید. برخی راهکارهای جلوگیری از عفونت گوش عبارتند از:

  • دست ها را خوب و مرتب بشویید (Wash hands frequently)

این کار به جلوگیری از گسترش میکروب هایی که می توانند باعث عفونت گوش  شوند، کمک می کند.

  • واکسن بزنید (Get vaccinated)

به روز بودن واکسن ها (به ویژه واکسن آنفولانزا) ممکن است به پیشگیری از عفونت گوش کمک کند. مطمئن شوید که هم شما و هم فرزندتان واکسن آنفولانزا و سایر واکسن های توصیه شده را در زمان مناسب دریافت می کنید. واکسیناسیون یکی از موثرترین راه های پیشگیری از عفونت های ویروسی و باکتریایی که می تواند به عفونت گوش منجر شود، است.

  • از دود سیگار دوری کنید (Stay away from cigarette smoke)

دود سیگار احتمال ابتلای شما یا فرزندتان به عفونت گوش را افزایش می دهد. بنابراین، در اطراف فرزندتان سیگار نکشید. ترک سیگار یکی از بهترین کارهایی است که می توانید برای سلامت خود و خانواده خود انجام دهید. پس لطفاً سعی کنید قرار گرفتن در معرض دود سیگار را کاهش دهید یا از بین ببرید.

  • در صورت امکان، تعداد کودکانی را که با فرزندتان در ارتباط هستند، محدود کنید. (When possible, limit the number of kids your child is around)

اگر فرزند شما در اطراف بچه های کمتری باشد، در معرض میکروب های کمتری قرار می گیرد و در نتیجه احتمال بیمار شدنش هم کاهش می یابد.

  • آلرژی خود را مدیریت کنید (Manage your allergies)

اگر آلرژی باعث عفونت گوش شما می شود، با پزشک خود در مورد بهترین اقدامات برای کنترل آلرژی خود صحبت کنید.

  • پراکسید هیدروژن (Hydrogen peroxide)

این داروی پیشگیری خانگی ممکن است به ویژه برای گوش شناگر با حذف موم گوش که می تواند آب و باکتری را در گوش شما حبس کند، مفید باشد. با این حال، قبل از امتحان پراکسید هیدروژن با پزشک یا گوش و حلق و بینی خود صحبت کنید.

  • به کودک خود شیر دهید (Breastfeed your baby)

شیر مادر حاوی آنتی بادی هایی است که سیستم ایمنی کودک را تقویت کرده و خطر عفونت گوش را کاهش می دهد. آکادمی اطفال آمریکا (AAP) تغذیه با شیر مادر را برای حداقل 12 ماه توصیه می کند. بهتر است در شش ماه اول، به کودک هیچ چیز دیگری جز شیر مادر ندهید.

  • هنگام غذا خوردن کودک خود را در آغوش بگیرید (Hold your baby when they’re eating)

اگر کودک از شیشه شیر تغذیه می کند، او را در یک بازو و شیشه شیر را در دست دیگر بگیرید. اگر کودک دراز کشیده غذا بخورد یا در حال مکیدن شیشه به خواب رود، مایعات در گوش او جمع شده و احتمال عفونت گوش را افزایش می دهد.

  • استفاده از پستانک را محدود کنید (Limit pacifier use)

پستانک برای کمک به خواب ایمن کودک شما توصیه می شود و می تواند احتمال ابتلا به سندرم مرگ ناگهانی نوزاد را کاهش دهد. با این حال، AAP  توصیه می کند که استفاده از پستانک را در حدود 6 ماهگی متوقف کنید. نوزادانی که پس از 12 ماهگی به استفاده از پستانک ادامه می دهند، بیشتر در معرض عفونت گوش هستند.

  • با پزشک خود صحبت کنید (Talk to your doctor)

اگر شما یا فرزندتان دچار عفونت های مکرر گوش می شوید – سه بار در 6 ماه یا چهار بار در یک سال – از پزشک خود بپرسید که آیا لوله های گوش ممکن است گزینه خوبی باشد.

آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت گوش: بهترین گزینه های درمانی

عفونت گوش در کودکان بسیار شایع است و می تواند بزرگسالان را نیز درگیر کند. همان طور که گفتیم اغلب اوقات عفونت گوش در عرض چند روز بدون هیچ درمانی برطرف می شود. هنگامی که عفونت گوش شدید است یا به خودی خود برطرف نمی شود، آنتی بیوتیک ها ممکن است یک درمان ضروری و موثر باشند. در این قسمت از مقاله، در مورد آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان عفونت گوش و عوارض جانبی احتمالی آنها صحبت خواهم کرد. در نهایت، سایر گزینه‌های درمانی را توضیح خواهیم داد.

یک پزشک می تواند با معاینه فرد مبتلا به گوش درد و پرسیدن سوالاتی در مورد علائم، عفونت گوش را تشخیص دهد. به طور معمول، بدن می تواند بدون درمان پزشکی با عفونت گوش مبارزه کند و گاهی اوقات نیازی به تجویز انواع آنتی بیوتیک نیست.

با این حال، عفونت های شدید گوش میانی یا عفونت هایی که بیش از دو یا سه روز طول می کشد، نیاز به درمان به موقع با آنتی بیوتیک دارند. بهترین آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت گوش کودکان و بزرگسالان  عبارتند از:

قطره گوش آنتی بیوتیک (ototopical antibiotics)

قطره گوش آنتی بیوتیکی که آنتی بیوتیک های اتوتوپیال نیز نامیده می شود، راه حلی برای درمان عفونت های مکرر باکتریایی گوش است. از آنجایی که آنها موضعی هستند، دارو مستقیماً با عوارض جانبی کمتر به محل آلوده تحویل داده می شود. این آنتی بیوتیک های اتوتوپیال عبارتند از:

  • کورتیزپورین (Cortisporin) یک سوسپانسیون مایع نجویزی است که برای درمان عفونت های باکتریایی گوش و کاهش التهاب گوش استفاده می شود. شایع ترین عارضه جانبی، سوزش هنگام چکاندن در گوش است.
  • سیپرودکس (Ciprodex) یک سوسپانسیون گوشی تجویزی برای عفونت باکتریایی گوش میانی یا خارجی است و در کاهش التهاب گوش نیز مفید است. معمولاً به مدت هفت روز و دو بار در روز مصرف می شود. شایع ترین عوارض جانبی شامل خارش، درد یا سوزش در گوش است.
  • افلوکساسین (Ofloxacin) یک محلول دارویی است که برای درمان عفونت های باکتریایی در گوش استفاده می شود. هنگامی که پرده گوش در اثر عفونت پاره شده است، استفاده از آن بی خطر است. عوارض جانبی رایج عبارتند از درد یا تحریک در محل تزریق، طعم تلخ در دهان، خارش.
  • Xtoro یک سوسپانسیون گوشی تجویزی برای درمان گوش شناگر است و از عوارض جانبی شایع آن می توان به خارش، درد و تحریک پوست اشاره کرد.
  • Cetralix یک محلول گوشی تجویزی برای درمان عفونت گوش شناگر است. همچنین برای درمان لابیرینیت یا عفونت گوش داخلی کودکانی که تحت عمل جراحی لوله گوش قرار می‌گیرند، استفاده می‌شود. عوارض جانبی رایج شامل خارش، درد، گلودرد و گرفتگی بینی است.

نحوه مصرف قطره گوش آنتی باکتریال

قطره گوش آنتی بیوتیک فقط برای گوش است و هرگز نباید داخل چشم ریخته شود. همیشه مقدار تجویز شده را مصرف کنید، حتی اگر علائم شما بهبود یابد تا از عود عفونت جلوگیری کنید. نحوه استفاده درست از قطره های گوش بدین صورت است که:

  • بطری را در دست خود به مدت دو دقیقه گرم کنید، چکاندن قطره گوش سرد می تواند باعث سرگیجه شود.
  • دست هایتان را بشویید.
  • از فرد مبتلا به عفونت گوش بخواهید به پهلو بخوابد و گوش مشکل دار ر به بالا باشد.
  • برای کودکان سه سال و بزرگتر، گوش خارجی را به آرامی به سمت بیرون و رو به بالا بکشید.
  • برای کودکان کمتر از سه سال، گوش بیرونی را به آرامی به سمت بیرون و رو به پایین در جهت پای آنها بکشید.
  • بدون اینکه قطره چکان با گوش تماس پیدا کند، قطره ها را با احتیاط داخل گوش بریزید.
  • به مدت دو دقیقه به پهلو دراز بکشید یا یک پلاگ پنبه ای در گوش بگذارید.

آنتی بیوتیک های خوراکی (Oral antibiotics)

چند نمونه از آنتی بیوتیک های خوراکی مورد استفاده برای درمان عفونت گوش عبارتند از:

  • آموکسیل یا آموکسی سیلین (Amoxil یا amoxicillin) یک آنتی بیوتیک پنی سیلین است که برای درمان عفونت گوش استفاده می شود. عوارض جانبی شایع عبارتند از تهوع، استفراغ، بثورات پوستی.
  • آگمنتین یا آموکسی سیلین/کلاوولانیک اسید (Augmentin یا amoxicillin/Clavulanic acid) یک آنتی بیوتیک مایع خوراکی است که عوارض جانبی رایج آن عبارتند از ناراحتی معده و اسهال.
  • زیتروماکس یا آزیترومایسین (Zithromax یا azithromycin) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که عوارض جانبی شایع آن عبارتند از اسهال، تهوع، استفراغ، سردرد.
  • کفلکس یا سفالکسین (Keflex یا cephalexin) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که عوارض جانبی رایج شامل تغییر در مدفوع، درد معده، حالت تهوع و استفراغ است.
  • سپترا یا سولفامتوکسازول تری متوپریم (Septra یا sulfamethoxazole trimethoprim) یک آنتی بیوتیک خوراکی است که عوارض جانبی شایع آن عبارتند از تهوع، استفراغ و بثورات پوستی.

عوارض جانبی آنتی بیوتیک های مورد استفاده برای درمان عفونت گوش

عوارض و معایب آنتی بیوتیک ها

هنگام مصرف آنتی بیوتیک، به عوارض جانبی رایج زیر توجه داشته باشید:

  • تهوع و استفراغ
  • اسهال
  • سوء هاضمه، معده درد یا نفخ
  • عفونت های مخمری
  • برخی افراد نسبت به آنتی بیوتیک ها واکنش های آلرژیک دارند.

اگر متوجه هر یک از موارد زیر شدید، با پزشک خود تماس بگیرید. یا اگر واکنش آلرژیک شدید دارید، حتماً با 115 تماس بگیرید:

  • کهیر
  • خارش
  • خس خس سینه یا مشکلات تنفسی
  • تورم گلو
  • حالت تهوع یا استفراغ

آیا به آنتی بیوتیک احتیاج دارید؟

پزشک شما ممکن است به جای تجویز بلافاصله آنتی بیوتیک ، یک رویکرد ساعت و دیدن را توصیه کند. به طور معمول ، شما به مدت سه روز به علائم توجه خواهید کرد تا ببینید که آیا آنها پیشرفت می کنند. این رویکرد معمولاً برای کودکانی که عفونت گوش آنها به طور قطعی تشخیص داده نمی شود یا زیر 5 سال سن دارند استفاده می شود

اگر عفونت پاک نشود ، به آنتی بیوتیک احتیاج خواهید داشت. در بعضی موارد ، پزشک فقط در صورت عدم پاک کردن عفونت ، نسخه ای را برای شما می نویسد.

اگر عفونت گوش در اثر ویروس ایجاد شود ، آنتی بیوتیک ها تجویز نمی شوند زیرا آنها علیه ویروس ها کار نمی کنند. تسکین علائم ضمن توجه به پیشرفت عفونت بهترین دوره درمانی برای عفونت گوش ویروسی است.

سایر گزینه های درمان عفونت گوش

اکثر عفونت های گوش میانی بدون هیچ درمانی در عرض 2-3 روز از بین می روند، در حالی که عفونت گوش داخلی چند هفته طول می کشد تا خود به خود برطرف شود. صرف نظر از نوع عفونت گوش، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما ممکن است درمان هایی را علاوه بر یا به جای آنتی بیوتیک ها برای کمک به رفع عفونت توصیه کند:

  • داروهای OTC یا بدون نسخه

برای درمان عفونت های خفیف گوش، مسکن های OTC ممکن است به تسکین درد و تب کمک کنند تا زمانی که عفونت برطرف شود. حتماً با پزشک خود در مورد داروهای ضد درد OTC صحبت کنید، به ویژه برای کودکانی که هرگز نباید آسپرین مصرف کنند.

مسکن‌های معمول OTC برای عفونت‌های گوش عبارتند از: استامینوفن (تیلنول) و ایبوپروفن (ادویل) است. اینها باید با غذا مصرف شوند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.

اگر شما یا فرزندتان از عفونت گوش ناشی از آلرژی رنج می برید، برخی از داروهای آلرژی OTC ممکن است به کاهش تورم در غشاهای مخاطی و باز کردن شیپور استاش کمک کنند.

قبل از استفاده از داروهای آلرژی OTC برای عفونت گوش با پزشک خود صحبت کنید، زیرا این داروها تنها در صورتی کؤثرند که عفونت ناشی از آلرژی باشد.

  • عمل جراحی

برای موارد شدیدتر یا مزمن عفونت گوش، پزشک ممکن است یک روش جراحی به نام میرنگوتومی (myringotomy) را توصیه کند. در طی این روش، جراح سوراخ کوچکی در پرده گوش ایجاد می کند تا مایع را از گوش خارج کند. سپس یک لوله کوچک (به نام لوله تمپانوستومی) را در گوش شما قرار می دهند تا از تجمع مایع جلوگیری کند و به کاهش فشار در گوش میانی کمک کند. لوله تهویه معمولاً در عرض  4 تا 18 ماه خود به خود می افتد.

جمع بندی

عفونت های گوش معمولاً به تنهایی از بین می روند ، اما اگر این کار را نکنند ، ممکن است برای درمان آنها به آنتی بیوتیک احتیاج داشته باشید. پزشک ممکن است یک آنتی بیوتیک خوراکی یا یک قطره گوش آنتی بیوتیک را برای درمان عفونت گوش شما تجویز کند. این مهم است که دوره آنتی بیوتیک های تجویز شده را انجام دهید تا اطمینان حاصل شود که عفونت گوش شما به طور کامل درمان می شود و برنخواهم گشت.

عفونت های گوش فوق العاده شایع است ، بهترین راه برای مقابله با عفونت گوش ، کاهش علائم با استفاده از تسکین دهنده درد بدون نسخه و مراجعه به پزشک برای داروهای تجویز فقط در صورت نیاز است.

برای مکرر عفونت گوش ، ممکن است آزمایش بیشتر یا دارو مورد نیاز باشد. اگر شما یا فرزندتان از عفونت های مکرر گوش رنج می برید ، مصرف آنتی بیوتیک ممکن است بهترین مسیر درمانی نباشد. با این حال ، با پزشک خود صحبت کنید تا مناسب ترین روش برای درمان عفونت را پیدا کنید.

سوالات متداول

آیا روغن درخت چای برای درمان عفونت گوش، مؤثر است؟

روغن درخت چای (tea tree oil) دارای خواص ضد قارچی و ضد عفونی کننده است و ممکن است در درمان برخی عفونت‌های گوش مؤثر باشد. با این حال، باید به یاد داشته باشید که استفاده از روغن درخت چای در داخل گوش به دلیل خطرات احتمالی، بهتر است با دقت و توصیه پزشک یا کارشناس سلامتی صورت گیرد.

بیشتر مطالعات درباره اثرات روغن درخت چای بر روی سلامت گوش، در شرایط آزمایشگاهی و مطالعات درون بدنی انجام شده است و برای استفاده در بیماری های گوش و جمجمه مربوط به انسان، نیاز به مطالعات بیشتری داریم.

اگر مایلید از روغن درخت چای برای درمان عفونت گوش استفاده کنید، قبل از انجام هر گونه اقدامی، با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند به شما نکات مهمی راجع به استفاده از روغن درخت چای در گوش شما بدهد و راهنمایی کند که چگونه باید این روغن را به روش ایمن و مؤثر در گوش خود استفاده کنید.

آیا سرکه برای درمان عفونت گوش، مؤثر است؟

سرکه دارای خواص ضد عفونی کننده است و ممکن است در درمان برخی عفونت‌های گوش مؤثر باشد. با این حال، استفاده از سرکه در داخل گوش به دلیل خطرات احتمالی بهداشتی و تأثیرات جانبی، بهتر است با دقت و توصیه پزشک یا کارشناس سلامتی صورت گیرد.

استفاده از سرکه در گوش برای درمان عفونت گوش، ممکن است به دلیل تحریک و التهاب گوش و نیز تأثیرات جانبی دیگر، مشکلات بیشتری را برای شما ایجاد کند. همچنین، در صورتی که در گوش شما آسیب یا صدمه وجود داشته باشد، استفاده از سرکه می‌تواند به ایجاد مشکلات شدیدتر منجر شود.

به طور کلی، قبل از انجام هر گونه درمانی برای عفونت گوش، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید. پزشک شما می‌تواند به شما نکات مهمی راجع به درمان عفونت گوش با سرکه بدهد و راهنمایی کند که چگونه باید این روش را به روش ایمن و مؤثر در گوش خود انجام دهید.

آیا رفع عفونت گوش نیاز به آنتی بیوتیک دارد؟

برخی از عفونت های گوش، به ویژه آنهایی که در اثر عفونت باکتریایی ایجاد می شوند، ممکن است به آنتی بیوتیک نیاز داشته باشند. اگر اولین بار است که علائم عفونت گوش را تجربه می کنید یا اگر علائم شما برای چند روز ادامه دارد، با پزشک عمومی یا متخصص گوش و حلق و بینی یا متخصص اطفال (اگر کودک شما علائم را تجربه می کند) تماس بگیرید. به خاطر داشته باشید که عفونت گوش میانی در بزرگسالان می تواند نشانه مشکل جدی تری نسبت به یک کودک باشد، به همین دلیل مهم است که برای درمان به پزشک مراجعه کنید.

آیا می توان بدون آنتی بیوتیک از شر عفونت گوش خلاص شد؟

بله، در بسیاری از موارد، می‌توان بدون استفاده از آنتی‌بیوتیک از عفونت گوش خلاص شد. در واقع، در بیشتر موارد، عفونت گوش به صورت خودبخودی بهبود می‌یابد، اگرچه استفاده از روش‌هایی مانند استفاده از داروهای ضد درد، آرام‌بخش‌ها و روش‌هایی برای پاکسازی گوش می‌تواند کمک کننده باشد.

در مواردی که عفونت گوش باعث درد شدید، تورم، تب و علائم دیگر می‌شود، ممکن است نیاز به درمان دارویی باشد. در این موارد، پزشک معمولاً داروهای ضدباکتریایی و ضدالتهابی تجویز می‌کند. همچنین، در برخی موارد، پزشک می‌تواند از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده کند تا عفونت گوش را درمان کند، اما این باید در مواردی باشد که پزشک تشخیص داده باشد که عفونت با باکتری‌ها درمان شود و همچنین باید دستورالعمل‌های پزشکی را دقیقاً دنبال کرد.

همیشه بهتر است قبل از هر گونه درمان، با پزشک خود مشورت کنید و راهنمایی او را برای روش مناسب درمانی عفونت گوش خود دنبال کنید.

کدام آنتی بیوتیک برای رفع عفونت گوش استفاده می شود؟

برای درمان عفونت‌های گوش، پزشکان ممکن است از آنتی‌بیوتیک‌های مختلفی استفاده کنند. انتخاب آنتی‌بیوتیک مناسب بستگی به نوع عفونت، میزان شدت، و احتمال حساسیت بیمار به دارو دارد. برخی از آنتی‌بیوتیک‌های متداول در درمان عفونت‌های گوش عبارت‌اند از:

  • آموکسی‌سیلین: یک آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین که برای درمان عفونت‌های بیشتری استفاده می‌شود و برای عفونت‌های گوش وسیعاً تجویز می‌شود.
  • آموکسی‌سیلین-کلاوولانات: ترکیبی از آموکسی‌سیلین و کلاوولانات پتاسیم که به عنوان یک مهارکننده بتا لاکتام عمل می‌کند و مقاومت برخی باکتری‌ها را در برابر آنتی‌بیوتیک پنی‌سیلین کاهش می‌دهد.
  • سفالکسین (کفلکس): یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین نسل اول که ممکن است برای درمان عفونت‌های گوش تجویز شود.
  • سفیکسیم (سوپراکس): یک آنتی‌بیوتیک سفالوسپورین نسل سوم که در درمان عفونت‌های مقاوم‌تر استفاده می‌شود.

این موارد فقط چند نمونه از آنتی‌بیوتیک‌هایی هستند که ممکن است برای درمان عفونت‌های گوش تجویز شوند. ملاحظه کنید که شما نباید خودتان آنتی‌بیوتیک تجویز کنید. اگر مظنون هستید که عفونت گوش دارید، با پزشک خود مشورت کنید تا او بتواند تشخیص و درمان مناسب را توصیه کند.

همچنین، اگر پزشک به شما آنتی‌بیوتیک تجویز کرده است، مهم است که دستورالعمل‌هایی را که او به شما داده است دنبال کنید. این شامل مصرف دقیق دوز تجویز شده، و ادامه مصرف آنتی‌بیوتیک تا پایان دوره تجویز شده حتی اگر شما خود را بهتر حس کنید می‌شود. قطع زودرس دوره آنتی‌بیوتیک می‌تواند باعث شود باکتری‌ها مقاوم شوند و عفونت مجدداً بروز کند.

در برخی موارد، پزشکان ممکن است ترجیح دهند از قطره‌های آنتی‌بیوتیکی گوش برای درمان عفونت‌های گوش خارجی استفاده کنند. این داروها می‌توانند مستقیماً به منطقه مبتلا اعمال شوند و کمتر عوارض سیستمیک دارند.

در هر صورت، به یاد داشته باشید که مشاوره با پزشک خود قبل از شروع هر نوع درمان ضروری است.

بهترین آنتی بیوتیک برای درمان عفونت گوش چیست؟

از آنجایی که هر فرد و هر عفونت گوش منحصر به فرد است، پاسخ ساده ای برای این سوال وجود ندارد. یکی از رایج ترین آنتی بیوتیک هایی که برای عفونت گوش تجویز می شود آموکسی سیلین است. با این حال، برخی از انواع باکتری ها به دلیل استفاده مکرر و معمولاً غیر ضروری، در برابر آن مقاوم می شوند.

سیپروفلوکساسین یکی دیگر از آنتی بیوتیک های رایج برای مبارزه با عفونت های باکتریایی گوش است. نکته مهم این است که دستورالعمل های آنتی بیوتیکی را که پزشک شما تجویز می کند دنبال کنید و کل درمان را کامل کنید. تکمیل نکردن کل درمان، خطر ابتلا به عفونت‌های مکرر و باکتری‌های در حال تکامل را افزایش می دهد که به آنتی بیوتیک ها مقاوم می شوند.

چند روز پس از شروع آنتی بیوتیک، ممکن است احساس کنید که عفونت از بین رفته است. با این حال، تکمیل نکردن دوره درمانی دارو می تواند باعث بازگشت عفونت و رشد باکتری ها نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم شود.

برای درمان عفونت گوش چه زمانی باید به یک پزشک مراجعه کرد؟

عفونت گوش می‌تواند علائم مختلفی ایجاد کند، از جمله درد گوش، خارش، ترشحات (که ممکن است بوی بد داشته باشد)، احساس انسداد در گوش، کاهش شنوایی و گاهی اوقات تب و ناخوشی.

شما باید به پزشک مراجعه کنید اگر:

  • درد شدید گوش دارید یا دردی که با گذر زمان بهبود نمی‌یابد.
  • ترشحات غیر عادی (مانند پوس یا خون) از گوش دارید.
  • علائم عفونت عمومی مانند تب، لرز یا ناخوشی دارید.
  • احساس می‌کنید که شنوایی‌تان کاهش یافته است.
  • علائم سرگیجه، تعادل نداشتن یا حرکت‌های چشم ناخودآگاه (نیستاگموس) دارید.
  • عفونت در کودکان و خردسالان. عفونت‌های گوش در کودکان می‌تواند خطرناک باشد و باید سریعاً توسط یک پزشک بررسی شود.
  • اگر پس از یک هفته از شروع علائم، بهبودی حاصل نشده است.

به یاد داشته باشید که عفونت‌های گوش می‌توانند بر اثر باکتری‌ها یا ویروس‌ها ایجاد شود و در برخی موارد، ممکن است نیاز به درمان با آنتی‌بیوتیک داشته باشند. با مراجعه به پزشک، او می‌تواند تشخیص دقیقی ارائه دهد و برنامه درمان مناسب را توصیه کند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *