کم شنوایی فرکانس پایین چگونه است؟

علت و دلایل بروز کم شنوایی فرکانس پایین

علت کم شنوایی فرکانس پایین می‌تواند ژنتیکی باشد یا به علت بیماری ایجاد شده باشد. عوامل شایعی که می‌توانند منجر به افت شنوایی فرکانس پایین شوند، شامل موارد زیر هستند.

افزایش سن: افت شنوایی فرکانس پایین در اثر سن بالا به‌ندرت رخ می‌دهد. کاهش شنوایی که در اثر کهولت سن رخ می‌دهد، معمولاً در فرکانس بالا است.

جهش ژنی: بیماری‌هایی مانند سندروم ولفرام و دیسپلازی ماندینی می‌توانند منجر به کم شنوایی صعودی شوند.

کم شنوایی ناگهانی: کاهش شنوایی که در طی مدت زمانی کمی رخ دهد و منجر به سرگیجه، وزوز گوش و افت شنوایی در فرکانس پایین شود.

بیماری منییر: بیماری که در اثر تجمع مایع در گوش داخلی ایجاد می‌شود که در کنار کاهش شنوایی فرکانس پایین، می‌تواند منجر به وزوز گوش و سرگیجه شود.

سندرم رامسی هانت: بیماری که به علت ویروس هرپس زوستر باعث عفونت عصب صورت می‌شود، در مواردی ممکن است علت کم شنوایی در فرکانس پایین باشد.

فشار پایین مایع مغزی نخاعی: شرایطی که منجر به فشار پایین مایع مغزی نخاعی شود مانند بی‌حسی نخاعی یکی از دلایل بروز افت شنوایی فرکانس پایین است که اکثراً به صوری موقتی رخ می‌دهد.

اوتیت ترشحی میانی: عفونتی که منجر به تجمع مایع در گوش میانی می‌شود و از ارتعاشات صحیح پرده گوش جلوگیری می‌کند، ممکن است منجر به کاهش شنوایی در فرکانس پایین شود.

اتواسکلروزیس: بیماری که منجر به رشد بیش از حد استخوان‌های گوش میانی می‌شود. احتمال رخداد افت شنوایی صعودی در این شرایط وجود دارد.

انواع کم شنوایی فرکانس پایین

• انواع افت شنوایی در فرکانس پایین به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند که نشان‌دهنده بخش آسیب‌دیده است؛
• کم شنوایی حسی عصبی فرکانس پایین که در اثر آسیب به سلول‌های مویی، حلزونی و اعصاب شنوایی گوش ایجاد می‌شود.
• کم شنوایی انتقالی فرکانس پایین در اثر مشکلات گوش میانی، کانال گوش و گوش خارجی ایجاد می‌شوند.

درجه کم شنوایی در فرکانس پایین دارای گستردگی است و برخی افراد ممکن است فقط دچار کاهش شنوایی فرکانس پایین ملایم باشند و برای سال‌ها متوجه مشکل شنوایی خود نشود. بعضی افراد نیز ممکن است دچار درجه شدید تا عمیق افت شنوایی فرکانس پایین شوند.

علائم افت شنوایی در فرکانس پایین

آگاهی از علائم کم شنوایی فرکانس پایین به علت آن‌که این نوع از افت شنوایی کم‌تر رایج است، می‎تواند به فرد کمک کند تا زودتر اقدام به معالجه کند. البته باید اشاره کرد که شناسایی افت شنوایی در فرکانس پایین توسط خود فرد سخت است، زیرا بسیاری از نشانه‌ها ممکن است در بین نوع‌های دیگر کاهش شنوایی مشترک باشند. در نتیجه علائم زیر فقط برای این است که فرد متوجه شود، نشانه‌های این عارضه را دارد و برای تشخیص باید به فرد متخصص مراجعه کند.

• درک صداهای فرکانس پایین برای فرد مشکل است. (مانند صدای اکثر مردان، هواپیمایی که در حال عبور باشد، رعد و برق و صدای موتور ماشین)
  ادامه دادن به مکالمه برای فرد سخت است.
• مکالمه تلفنی برای فرد واضح نیست. صدای مکالمات تلفنی معمولاً در فرکانس پایین هستند.
• شنیدن حروف مصوت از صامت سخت‌تر است.
• این افراد معمولاً گفتار را درک می‌کنند، اما بیشتر ترجیح می‌دهند تا رو در رو با افراد مکالمه کنند.

تشخیص کاهش شنوایی فرکانس پایین

کم شنوایی در فرکانس پایین می‌تواند توسط ادیولوژیست با تست‌های شنوایی تشخیص داده شود. ادیوگرام این نوع افت شنوایی را به صورت شیب معکوس نشان می‌دهد. در واقع شیب نمودار از پایین به بالا می‌رود که این نشانه، از دست دادن شنوایی در فرکانس پایین را مشخص می‌کند. به همین دلیل به این نوع از کاهش شنوایی، کم شنوایی با شیب معکوس نیز می‌گویند. اگر پزشک با معاینه و بررسی علائم فرد مشکوک به ارتباط افت شنوایی در فرکانس پایین با بیماری دیگری مانند منییر یا اتواسکلروزیس شود، ممکن است تست‌های تشخیصی دیگری مانند تصویربرداری را تجویز کند.

درمان کاهش شنوایی فرکانس پایین

درمان کم شنوایی فرکانس پایین بر اساس علت ایجاد آن صورت می‌گیرد. اگر علت افت شنوایی فرکانس پایین، هدایتی باشد، معمولاً با دارو یا جراحی درمان انجام می‌گیرد. در صورتی که علت حسی عصبی باشد، ممکن است در دوره حاد آن دارو تجویز شود. اما در طولانی مدت سمعک‌های مدرن می‌توانند به فرد مبتلا به افت شنوایی فرکانس پایین در مدیریت این مشکل کمک کنند. سمعک‌هایی که برای تقویت صداهای فرکانس پایین برنامه‌ریزی شده‌اند، پایه اصلی درمان این عارضه هستند.

اگر علت افت شنوایی در فرکانس پایین بیماری‌هایی مانند منییر باشد ممکن است روش‌های درمانی و مراقبتی دیگری در نظرگرفته شود. برای مثال محدود کردن مصرف نمک، کافئین و الکل، توان بخشی شنوایی و مصرف دیورتیک یا ادرارآورها از روش‌هایی هستند که برای درمان این عارضه استفاده می‌شوند.