درجات مختلف کم شنوایی شامل چه مواردی می‌شوند؟

انواع درجات کم شنوایی

انواع درجات افت شنوایی شامل 6 درجه هستند؛ کم‌شنوایی خفیف، ملایم، متوسط، متوسط تا شدید، شدید و عمیق. کم‌شنوایی که بین دو سطح قرار می‌گیرد، عموماً به‌عنوان ترکیبی از دو دسته توصیف می‌شوند. برای مثال؛ آستانه 60 دسی‌بل (dB) در دسته‌بندی متوسط تا شدید قرار می‌گیرد. افرادی که دارای شنوایی نرمال هستند، محدوده شنواییشان 0 تا 120-130 دسی‌بل است.

محدوده شنوایی انسان در هرتز معمولاً بین 20 تا 20000 هرتز با 20 کیلو هرتز است. با وجود این‌که محدوده شنیداری برای میانگین بزرگسالان بیشتر از 20 کیلوهرتز است، بلندترین صدایی که اکثر مردم می‌توانند بشنوند به 15000 تا 17000 هرتز نزول کرده است.

به‌طور‌کلی اگر یکی از گوش‌های فرد سطح شنوایی کم‌تر از 25 دسی‌بل را از دست داده باشد، کم‌شنوا درنظر گرفته می‌شود. برای آن‌که بهتر بتوانید درجه کم شنوایی بر اساس دسی‌بل را درک کنید مثال‌هایی از صداهای روزمره و ملموس را در ادامه می‌آوریم.

• تنفس عادی: 10 دسی‌بل
• صدای عقربه ساعت: 20 دسی‌بل
• زمزمه‌کردن آرام: 30 دسی‌بل
• گفتگو عادی: 40 تا 60 دسی‌بل
• ماشین‌لباسشویی و ظرف‌شویی: 70 دسی‌بل
• دستگاه برگ جمع‌کن یا چمن‌زن: 90 دسی‌بل
• بیشترین صدای برای بیشتر وسایل (مانند رادیو و تلویزیون): 100 تا 110 دسی‌بل
• داد زدن دم‌گوش: 110 دسی‌بل
• کنسرت موسیقی، آژیری که در مجاورت آن قرار گرفته باشید: 120 دسی‌بل
• شلیک گلوله، ترقه و آتش‌بازی: 140 دسی‌بل

کم شنوایی خفیف یا جزئی

کم‌شنوایی خفیف یا جزئی (Slight Hearing loss) یکی از انواع درجات افت شنوایی است که در محدوده 16 تا 25 دسی‌بل قرار می‌گیرد. به این معنی که فرد صدایی که کم‌تر از این محدوده باشد را نمی‌شنود. با‌وجوداین‌‎که بسیاری از متخصصین این بازه را در بزرگسالان به‌عنوان کم‌شنوایی درنظر نمی‌گیرند، اما این سطح از شنوایی ممکن است گوش دادن به گفتار را برای فرد مشکل کند. افت شنوایی خفیف در کودکان ممکن است با سمعک مدیریت ‌شود تا برای رشد زبان و گفتار به ‌آن‌ها کمک کند.

کم شنوایی ملایم

در افت شنوایی ملایم (Mild Hearing loss) آرام‌ترین صداهایی که می‌تواند یک فرد بشنود، در محدوده 25 تا 40 دسی‌بل است. این افراد صداهایی ناشی از حروف بدون صدا ملایم را به سختی می‌شنوند اما با صداهای حروف صدادار تیز و بلند کمتر دچار مشکل می‌شوند. اگر فردی در این سطح از شنوایی باشد، ممکن است دنبال کردن یک مکالمه در بعضی مواقع برای او سخت باشد.

مکالماتی که به‌صورت یک‌به‌یک برقرار می‌شوند، معمولاً برای این افراد مشکلی ایجاد نمی‌کند. اما این وضعیت می‌تواند در فضاهای شلوغ و موقعیت‌های پرسروصدا برای او پرچالش‌تر باشد. به‌همین‌دلیل ممکن است برخی اوقات از فرد مقابل بخواهند تا صحبت خود را تکرار کند یا بلندتر صحبت کند. همچنین ممکن است شنیدن صداهای کودکان کم‌سن‌و‌سال‌تر و صداهای کم‌تر یا آرام‌تر مانند چکه‌کردن آب و تیک‌تیک ساعت برای فرد دچار افت‌شنوایی ملایم دشوار باشد. برای درمان کاهش شنوایی ملایم از سمعک استفاده می‌شود.

کم شنوایی متوسط 

در درجه کم‌شنوایی متوسط (Moderate Hearing loss) معمولاً فرد در‌هنگام مکالمه رو در رو و تلفنی دائماً از فرد مقابل می‌خواهد، حرف خود را تکرار کند. در این سطح از افت شنوایی علاوه‌برآن‌که فرد قادر به شنیدن حروف بدون صدا نیست، شنیدن حروف صدادار نیز برای فرد سخت است. این افراد معمولاً بدون سمعک می‌توانند بشنوند اما همیشه نمی‌توانند چیزی را که شنیده‌اند، متوجه شوند.
این نوع از درجات مختلف کم شنوایی منجربه از دست دادن صداهایی می‌شود که از محدوده 40 تا 55 دسی‌بل هستند. این افراد برای بهبود وضعیت شنوایی خود به استفاده از سمعک نیاز دارند.

کم شنوایی متوسط تا شدید

کم شنوایی متوسط تا شدید را می‌توان یکی از درجات مختلف کم شنوایی درنظر گرفت که در بازه 55 تا 70 دسی‌بل قرار دارد. این نوع از افت شنوایی باعث مشکل در شنیدن گفتار حتی در یک محیط بدون سروصدا و آرام می‌شود. این مشکل زمانی بهتر می‌شود که فرد مقابل شروع به بلند کردن صدای خود کند. افرادی‌که دچار این درجه از شنوایی هستند، نمی‌توانند صداهایی را بشنوند که آرام‌تر از سطح مکالمه معمولی هستند.

به‌همین دلیل شنیدن صدا در جمع و محیط دارای نویز برای این افراد سخت‌تر نیز می‌شود. درواقع شنیدن اکثر صداها برای این افراد بدون استفاده از سمعک، دشوار است. حتی با استفاده از سمعک نیز درک گفتار برای این افراد ممکن است سخت باشد.

کم شنوایی شدید

افرادی‌که دارای افت شنوایی شدید (Severe Hearing loss) هستند، قادر به شنیدن صداهای کم‌تر از 70 تا 90 دسی‌بل نیستند. امکان شنیدن گفتار در این درجه از کم‌شنوایی وجود ندارد، حتی ممکن است درک صدای گفتار بلند نیز برای این افراد سخت باشد. افرادی که دارای کاهش شنوایی شدید باشند، متوجه بیشتر صداهای بلند مانند گریه نوزادی که در کنار آن‌ها باشد، نمی‌شوند.

در این سطح از انواع درجات افت شنوایی حتی با وجود استفاده از سمعک ممکن است برای برقراری ارتباط، نیاز به لب‌خوانی و استفاده از زبان اشاره باشد. سمعک‌های قوی یا کاشت حلزون گوش برای گذراندن زندگی روزمره این افراد احتیاج است.

کم شنوایی عمیق

زمانی‌که آرام‌ترین صدایی که یک فرد می‌تواند بشنود 90 دسی‌بل یا بیشتر باشد، دارای کم‌شنوایی عمیق (Profound Hearing loss) است. در افت شنوایی عمیق فرد بدون سمعک نمی‌تواند صداهای بسیار بلند مانند موتور هواپیما، ترافیک و یا آژیر آتش‌سوزی را بشنود. در این سطح از انواع درجات کم شنوایی نیز به سمعک‌های بسیار قوی یا کاشت حلزون نیاز است. برخی از افرادی که دارای کاهش شنوایی عمیق هستند، نمی‌توانند هیچ‌گونه صدایی را بشنوند. برقراری ارتباط در این افراد با استفاده از لب‌خوانی، زبان اشاره و خواندن و نوشتن انجام می‌شود.

درجه کم شنوایی در افت شنوایی انتقالی و حسی عصبی

کم‌شنوایی هدایتی یا انتقالی و همچنین کاهش شنوایی حسی عصبی می‌توانند انواع درجات افت شنوایی را شامل شوند. هر دو نوع کم‌شنوایی می‌توانند ملایم، متوسط تا شدید، شدید و عمیق باشند. با‌این‌حال کم‌شنوایی عمیق در کاهش شنوایی انتقالی نادر است. درجات متوسط افت شنوایی انتقالی مانند کم‌شنوایی هدایتی ناشی از اوتیت میانی رایج‌تر هستند.

درجه کم شنوایی چگونه تشخیص داده می شود؟

تست ادیومتری یا شنوایی‌سنجی می‌توانند نشان دهند که آیا افت شنوایی در یک فرد وجود دارد یا خیر. همچنین این تست‌ها نوع و درجه کم‌شنوایی را نیز تعیین کند. زمانی‌که فردی دچار علائم افت‌شنوایی می‌شود، می‌تواند با انجام این تست‌ها توسط ادیولوژیست، شدت کاهش شنوایی را تعیین کند. پس‌از آن درمان‌های متناسب با نوع اختلال شنوایی برای آن درنظر گرفته می‌شود.

کدام درجه از کم شنوایی در کودکان و نوزادان به سمعک نیاز دارد؟

کمک‌کننده بودن سمعک در کودکان به شکل، نوع و درجه کم‌شنوایی بستگی دارد. معمولاً اگر کم‌شنوایی نوزاد یا کودک در محدود افت شنوایی ملایم قرار داشته باشد، احتیاج به سمعک دارد. به‌دلیل‌آن‌که در این مرحله از زندگی فرد درحال یادگیری زبان و مهارت‌های گفتاری است، باید هرچه سریع‌تر اقدامات لازم برای تهیه سمعک مناسب انجام شود.